طراحي و تبيين مدل مديريت استراتژيک منابع انساني سبز در صنايع لبني (بر اساس تحليل تم)
محورهای موضوعی : مدیریت صنعتی
علیرضا میکائیلی
1
(دانشگاه سمنان)
عباسعلی رستگار
2
(دانشگاه سمنان)
داود ّفیض
3
(دانشگاه سمنان)
حسین دامغانیان
4
(دانشگاه سمنان)
کلید واژه: مديريت منابع انساني سبز صنايع لبني,
چکیده مقاله :
اين پژوهش به دنبال ارائه مدلي براي مديريت استراتژيک منابع انساني سبز در صنايع لبني ايران مي‌باشد. براي دستيابي به اين مدل از روش تحليل تم استفاده شد و محقق داده‌هاي موردنياز را از بررسي اسناد و مدارک مرتبط و همچنين مصاحبه‌هاي نيمه ساختاريافته از خبرگان دانشگاهي در رشته مديريت منابع انساني، انجمن مديريت سبز و انجمن صنايع لبني تا اشباع نظري (به تعداد 15 نفر) که با توجه به مفهوم خبرگي و به‌صورت هدفمند انتخاب‌شده بودند، به دست آورده و پس از کدگذاري و شناسايي مقوله‌ها، به ارائه مدل دست‌يافته است. همچنين جهت اعتبار سنجي مدل از معيارهاي حساسيت پژوهشگر، انسجام روش‌شناسي، متناسب بودن نمونه، تکرار شدن يک يافته و استفاده از بازخورد مطلعين استفاده گرديد. نتايج نشان داد با محوريت پنج مقوله عوامل محيطي، فني، سازماني، فرهنگي و بازار مي‌توان با بهبود استراتژي‌هاي جذب، نگهداري، بهسازي و توسعه منابع انساني و خروجي به مديريت منابع انساني سبز در صنايع لبني دست‌يافت.
Abstract: This study seeks to provide a model for strategic management of green human resources in the Iranian dairy industry. To achieve this model, the theme analysis method was used and the researcher obtained the required data from the review of related documents as well as semi-structured interviews with academic experts in the field of human resource management, green management association and dairy industry association to theoretical saturation (15 N) which were purposefully selected according to the concept of expertise, and after coding and identifying the categories, has obtained a model. Also, to validate the model, the criteria of researcher sensitivity, methodological coherence, sample appropriateness, repetition of a finding and the use of informed feedback were used. The results showed that with the focus on five categories of environmental, technical, organizational, cultural and market factors, green human resource management in the dairy industry can be achieved by improving strategies for attracting, retaining, improving and developing human resources and output.
1. اکبري، مرتضي، مهر علي، مريم، سيد اميري، نادر، دانش، مژگان، رمضان پور نرگسي، قاسم. (1398). تأثير مسئوليت اجتماعي شرکتي بر وفاداري مشتري و جايگاه برند: نقش ميانجي ارزش مشتري. گردشگري و توسعه 8(4):22-1.
2. اميدواري، عطااله (1398) طراحي و تبيين مدل مديريت منابع انساني سبز در دانشگاه علوم پزشکي شيراز. پايان‌نامه کارشناسي ارشد رشته مديريت دولتي گرايش طراحي سازمان‌هاي دولتي. دانشگاه پيام نور تفت استان يزد.
3. پژمان ليلا، پيکاني مهربان هادي، پورميري منصوره. ارائه الگوي مديريت منابع انساني سبز در بخش سلامت: ارائه يک نظريه مبنايي. فصلنامه مديريت سلامت. ۱۳۹۹; ۲۳ (۱) : ۱۱۲-۱۲۲
4. ثابت، عباس و عزيزي، ميثم (1399). ارزيابي تأثير استراتژي‌هاي منابع انساني در ايجاد و توسعه مديريت منابع انساني سبز. فصلنامه رويکردهاي پژوهشي نوين در مديريت و حسابداري. سال چهارم، شماره 13، تابستان 1399- جلد اول، ص 76-5.
5. چهرقاني، ليلا (1396). نقش مديريت منابع انساني سبز در مديريت زنجيره تأمين سبز (موردمطالعه شرکت توليدي نورد و لوله صفا). پايان‌نامه براي دريافت درجه کارشناسي ارشد رشته مديريت صنعتي توليد. دانشکده ارشاد دماوند.
6. حسيني، سيد عبدالصاحب (1397). طراحي الگوي پياده‌سازي مديريت منابع انساني سبز در سازمان‌هاي ورزشي با رويکرد توسعه پايدار. پايان‌نامه کارشناسي ارشد رشته تربيت‌بدني و علوم ورزشي. گرايش مديريت راهبردي در سازمان‌هاي ورزشي دانشگاه علامه طباطبائي، دانشکده تربيت‌بدني و علوم ورزشي
7. داودي، علي (1394). تجزيه‌وتحليل رقبا و راهبردهاي رقابتي در حوزه کسب‌وکار. ماهنامه اجتماعي، اقتصادي، علمي و فرهنگي کار و جامعه - شماره 188 - دي‌ماه.
8. دبيري، فرهاد، عباس پور، مجيد، مکنون، رضا، آزاد بخت، بي تا. (1386). جايگاه محيط‌زيست در قوانين برنامه‌اي ايران. فصلنامه علوم و تکنولوژي محيط‌زيست 9(1): 100-87.
9. دعايي، حبيب‌الله، رضايي راد، مصطفي، خاني، داوود (1390). طراحي و تبيين مدل تأثيرگذاري وظايف مديريت منابع انساني بر بازار گرايي عملکرد سازماني. پژوهش‌هاي مديريت عمومي. 4(14): 106-85.
10. رضايي، بابک، زرگر، سيد محمد، همتيان، هادي. (1399). ارائه الگويي به‌منظور شناسايي ابعاد و اقدامات مؤثر در پياده‌سازي مديريت منابع انساني سبز. فصلنامه مديريت منابع در نيروي انتظامي. 1399(1): 32-1.
11. رويايي، ر و مهردوست، ح. (1388). بررسي نقش مديران فرهنگي در ارتقاي مسؤوليت اجتماعي، پژوهش‌نامه علوم اجتماعي، 3 (3)، ص 59-43.
12. سعادت، ا. (1386). مديريت منابع انساني. تهران: انتشارات سمت.
13. سيد نقوي، ميرعلي و داروئيان، سهين (1393). مديريت منابع انساني سبز، نشريه مديريت، سال 25 شماره 175.
14. سيدجوادين، سيد رضا، روشندل اربطاني، طاهر، نوبري، عليرضا. (1395). مديريت منابع انساني سبز " يک رويکرد سرمايه‌گذاري و توسعه پايدار ". دانش سرمايه‌گذاري. 5(20): 327-297.
15. سيدعلوي، سيد محمد (1396). ارائه يک الگو براي به‌کارگيري مديريت سبز در دانشگاه‌هاي دولتي شهر تهران. رساله دکتري رشته مديريت آموزش عالي. دانشکده ادبيات و علوم انساني. دانشگاه اروميه.
16. شهرياري، بهاره (1398). طراحي مدل مديريت منابع انساني سبز در صنعت آموزش عالي (موردمطالعه دانشگاه‌هاي شهر تهران). رساله دکتري رشته مديريت. پرديس بين‌الملل دانشگاه خوارزمي.
17. صالحي، جواد، ابراهيمي، يوسف. (1391). مباني و قلمرو تعهد به ارائه اطلاعات به مصرف‌کننده کالا. دو فصلنامه علمي- پژوهشي دانش حقوق مدني.1(1):74-61.
18. -فرخي، مجتبي، نصراصفهاني، علي، صفري، علي. (1396). ارائه چهارچوب مديريت منابع انساني سبز در صنعت فولاد، فصلنامۀ پژوهش‌هاي مديريت منابع انساني دانشگاه جامع امام حسين (ع).9(4): 179-153.
19. قريشي، سيد کاظم و رحيمي پردنجاني، ايرج و طاهري، محمد (1393). اثرات زيست‌محيطي تغييرات اقليمي، اولين کنفرانس ملي آلودگي‌هاي محيط‌زيست با محوريت زمين پاک، اردبيل https://civilica.com/doc/321496
20. قزل باش اکرم ، رحيم نيا فريبرز و شيرازي علي (1399). بررسي رابطه بين مديريت منابع انساني سبز و مسئوليت زيست‌محيطي سازمان و نقش آن در تحقق توسعه پايدار . کنفرانس ملي آينده پژوهي، مديريت و توسعه پايدار 13-11.
21. کريمي، سيد نقوي، عباسي (1390). بررسي عوامل مؤثر بر بهره‌وري منابع انساني در صنايع ايران. پژوهش‌هاي مديريت منابع انساني. 3(1):117-93.
22. محمدنژاد شوركايي، مجتبي، سيدجوادين، سيد رضا، شاه‌حسيني، محمدعلي، حاج كريمي، عباسعلي (1398). ارائه چارچوبي براي مديريت منابع انساني سبز. مديريت دولتي. 8 (4).632-793.
23. محمدي، حميدرضا، پورکياني، مسعود، سلاجقه، سنجر، صيادي، سعيد، ملايي، حميدرضا. (1399). طراحي الگو مديريت منابع انساني سبز با رويکرد توسعه پايدارسازماني. فصلنامه علمي - پژوهشي رهيافتي نو در مديريت آموزشي. 11(43):314-281.
24. محمودخاني، جواد و تولايي، مليحه،1396، شناسايي موانع استقرار زنجيره تأمين سبز در صنايع غذايي ايران با رويکرد مدل‌سازي ساختاري تفسيري، کنفرانس بين‌المللي زنجيره تأمين سبز، لاهيجان،https://civilica.com/doc/637231
25. نايب پور محمد، سعيدي فريد و رئيسي سمانه (1391). شناسايي و اولويت‌بندي معيارهاي اخلاقي در مديريت منابع انساني، به روش تحليل سلسله مراتبي گروهي با رويكرد فازي. فصلنامه توسعه. 7(25):166-135.
26. Arulrajah, A. & Opatha, H. (2015). Green Human Resource Management Practices: A Review. Sri Lankan Journal of Human Resource Management,5(1). 5(1):120-138.
27. Brunet, Jean-Philippe & Tamayo, Pablo & Golub, Todd & Mesirov, Jill. (2004). Metagenes and molecular pattern discovery using matrix factorization. Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America. 101. 4164-9. 10.1073/pnas.0308531101.
28. Douglas, W.S, Renwick, T & Stuart, M. (2013), Green Human Resource Management, A Review and Research Agenda. International Journal of Management Reviews, 15: 1–14.
29. Dubois, C. L. Z. & Dubois, D. A. (2012). Strategic HRM as social design for environmental sustainability in organization. Human Resource Management, 51(6), 799-826.
30. Garzella, Stefano & Raffaele Fiorentino. (2014). an integrated framework to support the process of green management adoption. Business Process Management Journal. Vol. 20 No. 1, 2014. [avalibal at: http://www.emeraldinsight.com/doi/full/ 10.1108/BPMJ-01-2013-0002]
31. Jabbour, C.J.C. & Santos, F.C.A. (2008). The central role of human resource management in the search for sustainable organizations, The International Journal of Human Resource Management, 19(12), 2133-2154.
32. Lee, H. I. A. Kang, Y. H. Hsu, F. C. & Hung, C. H. (2009). A Green supplier selection model for high-tech industry. Journal of expert system with applicaction, 36, 7017-7927.
33. Lee, S. and Klassen, R. (2009). Drivers and enablers that foster environmental management. Production and, 86-573.
34. Norton, T.A. Zacher, H. Parker, S.L. Ashkanasy, N.M. (2017). Bridging the gap between green behavioral intentions and employee green behavior: The role of green psychological climate, Journal of Organizational Behavior, 38, 996–1015
35. Renwick D.W.S. Redman T. & Maguire, S. (2012). Green Human Resource Management: A Review and Research Agenda. International Journal of Management Reviews, 15(1). 1–14.
36. SHAIK MASTAN VALI; BATTU NAGARAJU(2018). A STUDY ON COMPENSATION BENEFITS IN DAIRY INDUSTRY: WITH REFERENCE TO SELECTED DAIRY UNITS IN ANDHRA PRADESH: A COMPARATIVE STUDY. Journal of Management (JOM) (Vol.5, No. 4)
37. Yusoff, Y, Othman, NZ. Fernando, Y. Amran, A. (2015). Conceptualization of Green Human Resource Management: An Exploratory Study from Malaysian-based Multinational Companies. International Journal of Business Management and Economic Research, 6(3): 158-166.