تصميم گيري شرکت هاي توليدي پيرامون ميزان توليد و موجودي به عنوان يک مسئله برنامه ريزي توليد و کنترل موجودي است. تصميم گيري براي انتقال محصولات بصورت مسئله حمل ونقل و مسيريابي بيان مي شود. از ادغام سه مسئله مذکور، مسئله يکپارچه برنامه ريزي توليد-موجودي-مسيريابي (PIRP) حا چکیده کامل
تصميم گيري شرکت هاي توليدي پيرامون ميزان توليد و موجودي به عنوان يک مسئله برنامه ريزي توليد و کنترل موجودي است. تصميم گيري براي انتقال محصولات بصورت مسئله حمل ونقل و مسيريابي بيان مي شود. از ادغام سه مسئله مذکور، مسئله يکپارچه برنامه ريزي توليد-موجودي-مسيريابي (PIRP) حاصل مي شود که جزء مسائل مهمِ زنجيره تأمين است. شرکت هايي که بتوانند PIRP خود را بهتر حل نمايند؛ مي توانند هزينه نهايي محصولات خود را کاهش داده و مزيت رقابتي بيشتري نسبت به رقيب کسب کنند. بنابر سختگيري هاي کنوني، شرکت ها موظفند علاوه بر بعد اقتصادي فعاليت هايشان، ملاحظات زيستمحيطي را نيز در تمام فرايندهاي توليد تا عرضه رعايت کنند. لذا، برنامه ريزي مناسب حمل ونقل مي تواند همزمان با جلوگيري از افزايش بيش ازحد هزينه ها، آلودگي هاي زيستمحيطي را نيز کاهش دهد. بنابراين، مي توان مسئله کاهش آلودگي هاي زيستمحيطي را با PIRP ادغام و مسئله PIRP سبز (GPIRP) را توسعه داد که بطور همزمان دوبعد اقتصادي و اجتماعي توليد و عرضه را لحاظ مي کند. در اين پژوهش، اين مسئله پيچيده بصورت يکپارچه به کمک رويکرد MILP، مدل سازي شده است. به منظور نشان دادن کاربردپذيري مدل توسعه داده شده و نيز عملي بودن لحاظ جنبه زيستمحيطي، يک مطالعه موردي روي شرکت توليدي قند و تصفيه شکر اهواز انجام شده است. در نهايت، چند نتايج مديريتي از نتايج محاسباتي گرفته شده است.
پرونده مقاله